Pas geleden wandelde ik met wat vrienden ik door het prachtige, Limburgse heuvellandschap. Het was mooi zonnig weer en veel bomen stonden al in bloei.  

Al pratend viel mijn oog op een klein boompje met een paaltje ernaast. Het was, denk ik, een jonge meidoorn met witte bloesem. Het viel mij op dat het houten boompaaltje veel kleiner was dan de boom en er helemaal niet meer aan vast zat. En ook het zwarte boomlint, wat normaal om de boom heen zit, hing er wat losjes naast.

Ik weet niet waarom mij dat opviel, maar terwijl ik even stil stond, moest ik even aan mijn werkpraktijk denken. 

Ik begeleid vaak jonge of startende intern begeleiders. Die zijn de eerste tijd erg druk om staande te blijven. Er komt van alles op hun af en ze vinden het erg fijn om wat steun te krijgen. Dat paaltje ernaast deed me denken aan mijn rol als begeleider. Ik sta er in het begin dicht op en geef een startende IB veel houvast. Door samen casuïstiek te bespreken, studiedagen voor te bereiden of besprekingen te evalueren, ben ik nauw betrokken. De eerste groei-jaren als IB vergen veel energie en aandacht. Na verloop van tijd verandert mijn rol. Dan groeit het zelfvertrouwen en is er meer autonomie en laat ik meer los. Dan coach ik meer en stimuleer ik om de ruimte te zoeken en te groeien in de functie. Dat betekent dat ik uiteindelijk zelfs niet meer nodig ben als steunpilaar. Misschien sta ik dan alleen maar in de weg.

Dit paaltje stond daar natuurlijk niet om mij dat te vertellen. Maar bepaalde me wel weer even bij de waarde van een boompaal. Mocht je een steunfiguur nodig hebben om goed te starten of door te kunnen groeien? Dan kun jij bij mij aankloppen. Ik begeleid je via een individueel traject. Op het gebied waar jij verder in wilt groeien; zoals HGW, werken met Referentieniveaus, positionering in je team etc. Ik ben een geode houvast, met inmiddels ervaring in het begeleiden van IB op meer dan 15 scholen, kan ik je veel steun geven. Bel me gerust.

Popke Hooghiemstra

Bij Verta Onderwijsadvies geloven we in krachtige professionals, door te helpen in hun groei en ontwikkeling.  

4 februari 2008

Maandagochtend. De vrijdag ervoor had ik afscheid genomen als leerkracht. Een weekend om bij te komen en op zoek te gaan naar een nieuwe tas van het geld dat ik had gekregen voor mijn afscheid. Die maandag stapte ik als 28-jarige mijn nieuwe school binnen, bij een nieuwe werkgever, met nieuwe mensen en belangrijker: in een nieuwe functie. Ik was ineens startend-directeur van een school. En behoorlijk jong ook!

Kantoor

Dan heb je ineens een kantoor met een computer waar je direct van alles van vindt. Maar oké, dat is niet de eerste prioriteit. Je geeft ineens leiding aan mensen. Dus eerst maar eens een rondje doen en kennismaken. Handen schudden en vertellen dat je er zin in hebt. De spanning in je lijf voelen. Hoe zal het gaan? Hoe zal het zijn? Het welkom was fijn en hartelijk. Een echte dorpsschool en een team dat hart voor de school heeft. Twee jonge jongens die net van de PABO af zijn en een plek in het team hebben: dat schept een band.

Waar ga je beginnen?

Waar ga ik beginnen op maandag 4 februari 2008? Ik herinner het me nog goed. Ik ben een mensenmens, dus eerst maar veel kennismaken. Met leerkrachten, met leerlingen en met ouders. Koffieochtenden en horen wat er leeft en speelt. En tegelijkertijd komt er direct de waan van de dag en de verwachtingen van de omgeving. Het dorp wil weten wie de nieuwe directeur is. Je werkgever verwacht van alles, want de trein van het schooljaar loopt al.

Hoe kom ik aan een coach?

Een coach had ik nog niet. Ja, in mijn arbeidsvoorwaarden was afgesproken dat ik die mocht opzoeken. Dat is fijn zo’n werkgever die dat allemaal faciliteert. Maar ja, wat is nu een goede coach? En wat heb ik nodig want ik doe dit voor het eerst. De school had relaties met een schoolbegeleidingsdienst en niet veel later belde de accountmanager. Die was benieuwd naar de nieuwe directeur. Prima, een kennismaking kan nooit kwaad. De man bleek een ervaren directeur te zijn geweest en er was een klik. Hij bleek ook zelf aan coaching te doen en de eerste afspraken waren al snel gemaakt. Samen gingen we op weg en zijn invloed is groter geweest dan ik vooraf voor mogelijk hield.

Zoek een coach die bij je past

In mijn ruim 15 jaar ervaring die ik inmiddels als directeur van een school en/ of kindcentrum mag hebben, heb ik wel geleerd dat je het beste leert door het gewoon te doen. Door schade en schande ben ik wijzer geworden, maar wel door altijd mensen om mijn heen te verzamelen. Mensen die je spiegelen, waar je mee kunt sparren en die evt. zelfs heel intensief met je mee op lopen. Mensen die het vak kennen, maar ook de valkuilen zelf al een keer hebben meegemaakt. Ik heb in die jaren alles wel een keer meegemaakt en deel die ervaringen graag. Ik kan met je mee oplopen door je door die eerste 100 dagen heen te helpen. Zullen we dat samendoen?